Bir Pedagogun Günlüğü Vol.21 / Çocuklar Bu Dünyanın Ritmidir

Geleneksel çocuk yetiştirme kültürümüze göre bebeklerin ilk 40 gün evden çıkmamaları tercih edilmektedir. 40 gün sonunda bebek ilk defa yıkanır ve annesi ile beraber evden dışarı çıkar. Bu geleneğe de “40 uçurma” adı verilir ve eski bir Şaman geleneği olduğuna dair bilgiler de vardır.

Konuşma geriliği, kaygı, korku, sosyalleşme sorunu, komut alma ve benzeri nedenlerle gelen danışanlarımın pek çoğu özellikle bu ilk 40 gün boyunca bebeklerini dış dünyadan ne kadar da büyük özverilerle koruduklarını gururlanarak anlatırlar. Kış ise soğuklardan, yaz ise aşırı sıcaklardan, her daim dışarıdaki virüslerden ve mikroplardan korumak konusunda gerçekten oldukça özverili olduklarını söyleyebiliriz.

40 gün geçtikten sonra da bu alışkanlık uzun bir müddet daha devam ediyor haliyle. Hiç evden çıkmamacasına değilse bile, çocuğun dışarı çıkmasını gerektirecek bir durum yoksa günümüz şehir hayatında annelerin ilk tercihinin çocuğun evde PC ya da TV karşısında ve sadece aile üyeleriyle vakit geçirmesi olduğunu kendi deneyimlerime dayanarak rahatlıkla söyleyebilirim.

Çocuklarımızı korumak amacıyla başlayıp sonrasında kontrolden çıkan bu durum, herhangi bir denetim mekanizması da olmadığı için hem bedensel hem de psikolojik bağışıklık kazanamamış çocuklar yaratıyor.

Okul öncesi dönemde, kreş ya da anaokuluna çocuğunu başlatmak isteyen aileler pek değişik nedenlerle danışmanlık almak için ofisime gelirler. Gelen çocuklar arasında çok önemli bir kısmı konuşma geriliği ya da bozukluğu, iletişim sorunu, aşırı ağlama, yeni tanıştığı kişilere ya da yeni girdiği ortamlara karşı aşırı tepki, komut almama, kendini dış dünyaya kapatma gibi (daha sayamayacağım pek çok reaksiyon) davranışlar sergilerler.

Çocuk gelişiminde ilk iki sene hem bedensel hem de psikolojik olarak çok önemlidir. Özellikle bu sürede çocukların bolca yeni uyaran almaları gerekir ki, bu gezegende yaşamaya devam etmekten başka bir şansları olmadığına göre dış dünyayı tanımalarına ve tanışabilmelerine yardımcı olunmalıdır.

Yeni uyaran derken neyi kastediyoruz? Ağaç, kedi, köpek, rüzgar, yağmur, farklı hava koşulları, dalga sesi, toprak, çamur, başka insanlar, başka çocuklar, olumlu / olumsuz farklı durumlar, farklı kokular, farklı tatlar diye uzar gider..

Dünya Sağlık Örgütü, Almanya Sağlık Bakanlığı ve pek çok Avrupa ülkesi sağlık örgütlerinin de açıkladığı şekilde bebeklerin ilk birkaç günden sonra dış dünyayla tanıştırılmaları gerekmektedir. Dış dünya ev ortamından daha tehlikeli değildir.

Almanya, bebeğin ilk haftasından itibaren sıfır derece hava sıcaklığında günlük 45 dakikalık yürüyüşlerin yapılmasını öneriyor. Altıncı haftadan itibaren ise çocuğunuzun da keyif aldığını görüyorsanız bu süreyi artırabilirsiniz.

Dışarıda mikrop ve virüs var, evde yok mu? Evlerdeki tekstil ürünlerinin içinde yaşayan gözle görünmeyen milyarlarca bakteri olduğunu söylemeye gerek yok. Klimaların sağladığı suni hava, deniz kenarında ya da ormanda yapılacak bir yürüyüşte alınacak havadan daha mı değerli?

Çocuklarınızı dışarıdaki hava koşullarından korumaya yetecek kadar (aşırıya kaçmadan) giydirdikten sonra temiz hava alabilecekleri, sosyalleşebilecekleri yerlere götürmekten çekinmeyin. Ebeveyn olarak bu sizin sorumluluğunuzdur. Onları bedensel ve zihinsel olarak hayata hazırlamanın temelleri sizinle atılacaktır. Çocuklar anne ve babalarının yansımasıdır. Evden dışarı çıkmayan, sürekli TV, PC ve telefon ile vakit geçiren, sosyalleşmekten kaçınan, iletişim düşük, kaygı seviyesi yüksek ailelerin nasıl bir çocuğa sahip olabileceğini söylemek için pedagog olmaya ihtiyaç yok sanırım?

Bazı şeylerin reçetesi, formülü olmaz. İşin içinde insan var ise durumlar değişiklik gösterir elbette. Ama çocuğunuzu yetiştirirken onu iyi gözlemleyin, ihtiyaçlarını giderecek kadar olanı yapmakla sorumlusunuz, ve tabi “denge” çok önemli.

Her şeyin azı karar çoğu zarar.

Sevgilerimle.

Kaynak:

*Bundesministerium für Gesundheit

*www.netdoktor.at/familie/schwangerschaft

*Steininger,R 2014,Kinder lernen mit allen Sinnen

*Ziele des WHO Kodex