Bir Pedagogun Günlüğü Vol.20

Çocuklar Bu Dünyanın Ritmidir.

Çocuk bakmak ve çocuk yetiştirmek birbirine yakın kavramlar gibi görünse de birbirinden farklı kavramlardır.

Çocuk dünyaya gelmeden önce anneler&babalar okumaya, araştırmaya, etraflarından bilgi ve fikir almaya, kendilerini fikren hazırlamaya başlarlar ve aileye eklenecek yeni üye için en iyisini dilerler.

Ülkemdeki meslek hayatımın 6. yılındayım ve hala kendimi şaşırmaktan alamadığım durumlara ve olaylara tanık oluyorum. Bu yazı dizisinde, çocuk yetiştirirken ailelere biraz olsun rehberlik etmesi amacıyla genel hatlarıyla bir takım "bilimsel" dayanaklı makale paylaşmak istiyorum. Bunu yaparken bolca kaynak göstermek istiyorum ki, "Ama yengem öyle söylemedi?" , "Benim okuduğum kitaplarda başka türlü bilgiler var?" , "Arama motorlarında aradığımda bambaşka şeyler çıkıyor?" gibi kafa karıştırıcı durumlara elimden geldiğince cevap olmak istiyorum.

Bu kafa karıştırıcı bilgilere maruz kalan ailelere de hak veriyorum elbette, çünkü anne ve babaların çocuklarının bedensel bakımlarını yapabilmeleri için bilgi alabildikleri kurumlar olmasına rağmen, çocukların psikolojik gelişimlerine nasıl katkı sağlayabilecekleri konusunda eğitim alabilecekleri ciddi kurumlar bulunmamaktadır.

İnternetteki mecralarda her konuda müthiş bir bilgi kirliliği var. Denetim yok. Herkes kendi yolunu bulma çabasında.

Pedagoji bir bilim dalıdır. Türkiye'de 1982'den itibaren eğitiminin alınamadığı bir bilim dalıdır. Pedagoji yok, pedagog yok, yetkin kurumlar yok, denetim yok, yönlendirme yok. Herkes kendi bildiği gibi çocuk yetiştiriyor. Merkezinde insan yavrusu gibi bir değerin olduğu konuda bilimden uzak, bolca hurafenin olduğu bir insan yetiştirme sisteminin içinde yaşıyoruz.

Uzun süredir iş yoğunluğu nedeniyle yazılarıma ara vermek zorunda kaldım. Benim de anlatacaklarım birikti. Çok uzun aralar vermeden bir dizi yazı paylaşacağım.

Çocuklar bu dünyanın ritmidir. Sizce de dünyanın ritmi gitgide bozulmuyor mu?

Sevgiler.