Bir Pedagogun Günlüğü Vol.12

Günümüz ebeveynleri zamanın şartları düşünülerek değerlendirildiğinde pek çok şeyden mahrum yaşadıkları için, ya da daha iyi ifade etmek gerekirse bir şeylere ulaşmanın gerçekten zor olduğu dönemlerde yaşadıkları için çocuklarının mümkün olabilecek her şeye sahip olmalarını sağlamanın marifet olduğunu düşünüyorlar. Çocuklar ne isterse alınıyor ve ne isterse yapılıyor.

Peki neden? Bu neyin yarışı Allah aşkına! Çocuğunuza her şeyi şuursuzca sunmak iyi bir şey mi? Ne var yani, olmasın tableti, telefonu, yüzlerce oyuncağı. „Hayır“ demeyi lügatından çıkaran anneler, size sesleniyorum! Ne olacak „hayır“ derseniz? Psikolojisi bozulurmuş, bizim olmadı onun olsunmuş, bizi sevmezmiş. Maddiyatla mı kazanacaksınız çocuğunuzun sevgisini ve saygısını? Çocuğunuza sınır gösterin. En çok duyduğum cümlelerden biri, biz çocuğumuzu özgür yetiştiriyoruz. Kural öğretmemek, onu bencilleştirmek ve „ben“ merkezci yetiştirmek, teşekkür etmeyi öğretmemek, kıymeti saygıyı öğretmemek, ona dur otur dememek, odasını toplamaktan dahi aciz bırakmak, her ağladığında her istediğini yapmak onu daha özgür yapmaz! Özgürlük yetenekleriyle ve ilgi alanlarıyla ile ilgilidir. Örneğin resim, spor, paylaşım, empati, hayvan sevgisi, seçtiği arkadaşlar, kendi zamanını nasıl dolduracağı ile ilgili.

Siz ebeveynler, maddi olanaklarıyla kendini var eden çocukları özgür olarak mı tanımlıyorsunuz? Kendinden başka her çocuğu kendinden daha aşağıda görerek yetiştirilen çocukları daha özgür bireyler olarak mı tanımlıyorsunuz? Yaşlıya saygısı olmayan, anneye babaya bağıran vuran, kendinden başkasını düşünmeyen çocuklar özgür müdür? İnanın çok bencil bir nesil geliyor. Mücadele edemeyen, çabuk pes eden, hazıra konan, kısa yoldan zengin olmak isteyen, hatta mümkünse hiç çalışıp çabalamadan ailesinin olanaklarıyla var olan bir nesil. İmrenerek bakıyoruz ya günümüz Avrupa medeniyetine, onların çocuklara olan tutumuna özenelim, insana ve hayvana olan saygısına özenelim. Parayla zenginlikle ya da sosyal statü ile yarışmıyor oluşlarına özenelim. Çok paraları olmalarına rağmen, çocuklarına sabah gazete dağıtımı yaptıran ailelere özenelim. Görgüsüzce mesleklerini, arabalarını, evlerini , gelirlerini anlatmamalarına özenelim. Öncelikle, çocuklarının empati duygusunu oluşturmaya uğraşmalarına özenelim. Almanlar katı ve aşırı disiplinli değil. Sadece doğumundan itibaren çocuklarına toplumun kurallarına uymaları gerektiğini aşılıyorlar. Evde pek çok kuralı öğretiyorlar ki, sonrasındaki sosyal hayatları olacak olan okulda sorun yaşamasınlar. Şahsi tatminleriniz uğruna çocuklarınızı hayata hazırlayamadığınızın farkına varın. Çocuklar anne ve babalarının yansımasıdır. Onları hür, özgür, güçlü ve iyi insanlar olarak yetiştirin.